Over het geheel genomen waren poldermolenaar een apart soort mensen, in die zin, dat ze zeer zelfstandig en vrij onafhankelijk woonden en werkten. Kalmte en punctualiteit zijn belangrijke eigenschappen voor een molenaar. Hij moet altijd op het juiste moment de juiste handelingen zorgvuldig en met precisie verrichten. Het aanzien van een molenaar had ook te maken met het feit, dat de molen in afmeting eeuwenlang het toppunt van het technisch vermogen van de mens is geweest. Grotere en krachtiger machines dan de molen werden pas gebouwd, toen men stoom en aardolie als krachtbronnen ging gebruiken en er constructies van ijzer en staal vervaardigd konden worden. Men kan stellen dat de wedde van de molenaar minder hoog was als zijn status. De molenaar ontving zijn wedde meestal van een polderbestuur dat uit boeren bestond. Sommige boeren lieten graag merken dat de molenaar van hen afhankelijk was. Dat gaf wel eens onaangename toestanden. Zo is te verklaren dat op de bovenzetel in de kop van de Groenendijkse molen te Hazerswoude geschilderd staat: “Wat God doet met de zondaren, doen de boeren met de molenaren” Het opschrift is later met grijze verf weggewerkt, maar het is nog wel te lezen.

Bron: Wim Rosema “De grote Kranen van de Rijnlandse molens”, een genealogisch overzicht van katholieke families Kraan in Rijnland, welke afstammen van het zeventiende-eeuwse echtpaar Jan Pietersz Craen, geboren in 1667 en Aechie Claesse van den Hoeck uit Reeuwijk.